First up: Fenna Kaihatu
Co-slapen is niets voor Fenna… “Daar zou ik te onrustig van worden vanwege de veiligheid”
FENNA OVER BEDTIJD, OCHTENDSTRETCHES EN HEERLIJKE HAVERMOUT
Wat betekent een goede nachtrust voor jou, nu je 28 weken zwanger bent?
“Veel! Ik zit middenin het derde trimester en ik heb steeds vaker korte nachten. Ik lig veel wakker en het wordt moeilijker een fijne houding te vinden, dus wanneer ik een goede nacht heb waarbij ik doorslaap en geen ongemakken voel en ervaar is dat ontzettend waardevol. Ik ga elke avond rond 22:00 naar bed, dan lees ik nog een halfuur of schrijf ik een stukje in mijn journal en dan gaat om 22:30 het licht uit. Ik slaap gemiddeld 7 uur per nacht, want ik word vrij vroeg wakker s’ochtends. Fun and functional fact: mijn vriend en ik slapen allebei onder een eigen deken, daar ben ik zo aan gewend dat ik niet meer anders kan. Vooral nu ik zwanger ben, gebruik ik de deken als extra ondersteuning. En zo heb ik het nooit te koud.”
Wat is jouw ultieme slaaptip?
“Voor mij werkt magnesium goed. Ik gebruik de supplementen van Vitakruid en daarbij heb je mama dag en mama nacht supplementen. In de ochtend neem ik mama dag, vitamine d, visolie en gebufferde vitamine c, in de avond neem ik de mama nacht en magnesium. En nu ik een tijdje hondstrouw de supplementen slik merk ik wel verschil en slaap ik beter door.”
Wat is jouw kijk op co-sleeping, is dat iets wat je zou willen met je dochter?
“Co-slapen is niets voor mij, daar zou ik te onrustig van worden vanwege de veiligheid. En daardoor zou ik zelf geen oog dicht doen, waardoor de kleine ook niet veel aan mij heeft. Ik wil juist mijn rust pakken waar en wanneer ik kan, maar haar uiteraard wel dichtbij hebben. Het idee is om onze dochter eerst in haar eigen bedje naast ons bed te laten slapen. En dan, na een paar maanden, als de nachten soepel gaan op haar kamer.”
Ben je trouwens een ochtendmens of een avondmens?
“Ik ben absoluut een ochtendmens! Nadat ik mijn vriend heb wakker geknuffeld sta ik gelijk op om van de ochtendstilte te genieten. Ik drink hondstrouw een glas lauw water en ik doe vervolgens mijn ochtendstretches. Daarna is het tijd voor mijn ontbijtje, dat overigens altijd hetzelfde is, namelijk: havermout. Heel saai, maar ik vind het heerlijk. En kan niet zonder!”
FENNA OVER ZWANGER-ZIJN NA HET VERLIES VAN DOCHTER RUBY
Je bent ruim over de helft van je zwangerschap, hoe voel je je?
“Heel erg goed! Ik ben vooral blij en dankbaar dat we de 24 weken zijn gepasseerd. Dat was de mijlpaal waar we al die tijd naartoe leefde. Nu begint het echt door te dringen en ben ik vol enthousiasme begonnen met alle to do’s voor komende weken. Ze is er bijna!”
Je hebt 2 jaar geleden je eerste dochter Ruby met 23 weken stil
op de wereld gezet, kan/wil je ons hier iets meer over vertellen?
“Ja, ik was exact 23 weken zwanger op de dag dat ik beviel. Het begon een paar dagen daarvoor met harde buiken. Ik had toen nog geen idee wat harde buiken waren en maakte me ook geen zorgen. Ik had wel het idee dat ik er vrij veel last van had, maar voelde geen reden om alarm te slaan. Achteraf bleek dat mijn baarmoedermond al aan het verkorten was en de dagen erna kreeg ik bloedverlies en verloor ik de slijmprop. Toen wist ik dat het niet goed zat. Alles daarna ging heel snel en voor ik het wist lag mijn dochter levenloos in mijn armen. Ik was volledig in shock! Omdat een baby niet levensvatbaar is met 23 weken kunnen ze niets voor je doen. Bevallen van je kindje, wetende dat deze het niet gaat redden is moeilijk te bevatten. Al helemaal omdat er totaal geen reden was. Achteraf is er ook geen aanleiding gevonden. Ik was de eerste periode van deze zwangerschap dan ook angstig.”
Heel verdrietig. Hoe heb je de kracht gevonden om door te gaan?
“Het verdriet kwam in golven. Soms leek het alsof ik erin verdronk en andere momenten kon ik het goed aan. Ik kan mijzelf heel rijk rekenen met een warm bad van mensen om mij heen. Zonder mijn partner, familie en vrienden was ik er heel anders aan toe geweest. Een aantal weken nadat ik was bevallen, beviel mijn zusje Josje van een gezonde dochter. Mijn nichtje Bowie is mijn redding geweest. Ik kon al mijn moedergevoelens op haar loslaten en vandaag de dag hebben we nog steeds een innige band. Ze is mijn oogappeltje.”
“Ik wil mijn dochter’s veilige haven zijn. Een moeder waarbij ze helemaal zichzelf kan zijn. Dat ze elke dag mag voelen en ervaren dat ze geaccepteerd wordt. Gewoon zoals ze is.”
In hoeverre ben je veranderd als mens?
“In het begin voelde het alsof er continue een donkere wolk boven mij hing. Net alsof ik niet meer wist hoe ik gelukkig moest zijn, maar dat is het proces van rouwen. Inmiddels gaat het beter en besef ik me dat er nog veel moois is om voor te leven. Vooral nu ik in verwachting ben lacht het leven me weer toe. Sinds Ruby ben ik dankbaarder voor de kleine dingen in het leven, het verlies heeft alles in perspectief gezet. Gelukkig voel ik haar aanwezigheid veel bij me en dat geeft troost. Ruby is er fysiek niet maar toch is ze erbij, op haar manier.”
Hoe ervaar je deze zwangerschap, kijkend naar het verlies van Ruby?
“De eerste periode was ik erg angstig. Na het verlies van Ruby hebben we ook nog een miskraam gehad, dus het vertrouwen was ver te zoeken. Maar we hielden ons voor, drie keer scheepsrecht. Nu ben ik meer ontspannen en groeit het vertrouwen met de dag… Al vanaf het begin worden we nauwlettend in de gaten gehouden en hebben we wekelijks ziekenhuis afspraken. Daarbij zijn er zogeheten strenge leefregels waar ik mij aan moet houden van veel rust tot niet sporten, niet tillen en geen seks. Verder breng ik dagelijks progesteron vaginaal in, om de baarmoeder en baarmoedermond rustig te houden. Dit verkleint de kans op een vroeggeboorte. Tot nu toe gaat het gelukkig goed en voel ik de kleine dagelijks steeds meer bewegen, dat geeft me ook rust en tegelijkertijd vertrouwen.”
Heb je wensen/verwachtingen van je bevalling?
“Zolang mijn dochter gezond is vind ik alles eigenlijk best. Ik heb een hoge pijngrens, dus voor de bevalling zelf voel ik absoluut geen angst. Ik heb ervaren dat hartzeer vele malen erger is, dus zolang mijn dochter gezond ter wereld komt ben ik helemaal happy. Of dat vaginaal of via keizersnede is, maakt mij niet uit. Ik kijk ernaar uit om haar te ontmoeten!
Ik ben er meer dan klaar voor om moeder te zijn en te zorgen voor mijn kindje. Om ons gezin te zien groeien en mijn vriend als vader te zien, is iets waar ik echt zó naar uit kijk.”
Tot slot: wat voor moeder wil je graag voor je dochter zijn?
“Ik wil mijn dochter’s veilige haven zijn. Een moeder waarbij ze helemaal zichzelf kan zijn. Dat ze elke dag mag voelen en ervaren dat ze geaccepteerd wordt. Gewoon zoals ze is.”
Next up: Jeabby Chaiyasat
Jeabby probeert elke dag weer, zelfs met 5 of 6 slaapuren op de teller, op te staan met goede moed en nieuwe energie
JEABBY OVER ‘N POSTIVE MINDSET, CO-SLAPEN EN ‘DE MAGIE’ VAN DE AVOND
Mommy powernap: ja of nee?
“Als het kan, i’ll take it with both hands! Vaak is er geen tijd voor een slaapje tussendoor.’’
Wat betekent een goede nachtrust voor jou, als working mom van een peuter en een tiener?
“Een goede, ongestoorde nachtrust lijkt me heerlijk! De afgelopen twee jaar, sinds de komst van mijn jongste dochter Noé, heb ik nauwelijks geslapen. Ze was een flesweigeraar en ze slaapt best onrustig (denk: veel woelen en veel ruimte in bed innemen). Gelukkig komt ze nu niet meer in de nacht, dat scheelt een hoop. Alleen heeft ze op dit moment veel last van nachtmerries of praat ze in haar slaap. En omdat ik een enorm lichte slaper ben, word ik van de geringste geluiden al wakker. Jep, gebroken nachten zijn slopend maar ik probeer altijd vrolijk mijn dag te beginnen. Een positieve mindset is key, als je het mij vraagt. Dan voelt het allemaal minder zwaar, zelfs als je maar 5 of 6 uur slaap erop hebt zitten. Wie weet scheelt het dat ik het door te werken in de horeca gewend ben om het met minder slaap te doen?!”
Wat is jouw ultieme slaaptip?
“Zorg ervoor dat je je slaapkamer laten luchten, het mag best wel een beetje frisjes zijn. Schoon en mooi opgemaakt beddengoed (het liefst lekker zware dekens), doen het ook altijd goed. Na een actieve dag neem ik graag een (lange) warme douche. Daarna steek ik een geurkaars aan voordat ik mijn telefoon wegleg en een paar bladzijden uit een boek ga lezen. Tot slot: een spraytje Rock Your Night (ruikt naar lavendel) en ik kan gaan pitten.”
“Ik probeer elke dag weer op te staan met goede moed en nieuwe energie. Positiviteit is het toverwoord!”
Wat is jouw kijk op co-sleeping? Heb je dat gedaan, doe je dat nog steeds?
“Ik ben een voorstander van co-sleeping, ik houd ervan om met mijn kinderen dichtbij me te hebben en te knuffelen. Máár voor mijn nachtrust is het niet per se a good thing. Van nature ben ik alert op geluiden gedurende de nacht. Maar met mijn peuter lijkt deze alertheid next level te zijn. Deze constante alertheid gaat hand in hand met het overmatig controleren van Noé’s behoeften. Hierdoor kom ik zelf moeilijker in slaap en ben ik niet optimaal uitgerust.”
Hoe kom je de volgende dag mét slaaptekort door? Heb je routines/rituelen?
“Ik probeer elke dag weer op te staan met goede moed en nieuwe energie. Positiviteit is het toverwoord! Er zijn niet bepaalde routines of rituelen, maar de glimlach van mijn kinderen, een knuffel van mijn partner, een goede cappuccino, een lekker nummertje terwijl ik op de fiets naar mijn werk ga, dat soort ‘kleine’ dingen doen het voor mij. Niet dat ik mijn gebrek aan slaap ben vergeten (gaapt terwijl ze dit zegt…), maar het zorgt ervoor dat ik doorga.”
Ben je trouwens een ochtendmens of een avondmens?
“Ik denk toch dat ik eerder een avondmens ben! De avonden hebben iets knus en gezelligs: iets magisch. Ik ga dan ook graag met mijn gezin in de avonden erop uit. Dan gaan we een hapje eten bij een leuk restaurant of gaan we met een grote groep vrienden bij iemand thuis eten, terwijl de kids met elkaar spelen. Ook fijn: eens in de zoveel tijd met vrienden drankjes en dansjes doen. Even geen mama zijn, maar gewoon mezelf! Wat ik ook steeds meer ben gaan waarderen: rommelen en relaxen in huis. Als ik tijd heb vind ik het heerlijk om in bad te gaan. Muziekje aan, kaarsjes aan. Even helemaal uit-tunen, mezelf pamperen met een lekker gezichtsmasker en de tijd vergeten. Als Noé op tijd slaapt doe ik dit graag, maar in praktijk loopt Noé’s bedritueel (van de dag doornemen tot boekje lezen met een flesje en slaapliedje zingen) vaak uit. En dan plof ik daarna voldaan op de bank met een kopje thee en een boek of kijk ik een serie. De rust-momenten zijn schaars, maar me wel erg dierbaar.”
JEABBY OVER #MOMLIFE
Wat voor moeder ben je? Hoe zou je jezelf omschrijven in 3 tot 5 woorden…
“Ik zie mezelf als een liefdevolle, caring en ondernemende moeder die midden in het leven, haar leven staat. Ik ben ontzettend dol op mijn twee dochters en ik geef ze graag mijn tijd, aandacht en liefde, maar ik vind de balans tussen mezelf zijn en moeder zijn van Sienna en Noé erg belangrijk. Ik ben meer dan alleen hun moeder! Ik werk, ik heb een sociaal leven, ik ga ook nog graag op avontuur alleen met mijn partner, en ik geloof erin dat ik als modern mom dat allemaal kan. En zo – who knows – ook een voorbeeld mag zijn voor mijn meiden.”
Er zit een leeftijdsverschil van 12 jaar tussen jullie dochters,
is dat een ‘bewuste keuze’ geweest van je partner en jou?
“Nee, eigenlijk niet. Zowel Sienna als Noé zijn onverwachte cadeautjes. Na de komst van onze oudste wilden we graag met z’n drietjes landen als gezin. De jaren vlogen voorbij en het leek wel alsof de timing voor een tweede er nooit was. Dus we hebben lang gewacht, 12 jaar. Gelukkig is Noé er toch nog gekomen, voordat ik misschien geen baby’s meer kon krijgen. Daar ben ik heel dankbaar voor! Het is ook heel leuk om beiden, een tiener en een peuter, bewust te zien opgroeien. Allebei zo anders en ook zo hetzelfde. Ik ben trots op ze.”
Hoe ervaar je de overgang van 1 naar 2 kinderen, so far?
En…je weer te maken met voedingen, slaapjes, luiers etc.
“We waren natuurlijk al wat jaartjes uit de voedingen, slaapjes en luiers (understatement!), maar eigenlijk gaat het ons vanaf het begin weer goed af. De eerste keer moeder worden was anders, alles was nieuw. Ik kende mezelf toen ook niet zoals ik mezelf nu ken. Dit keer vertrouw en vaar ik meer op mijn eigen gevoel. Ben ik nog meer een team met mijn partner. En: is er een grote, lieve zus die mij graag helpt met de verzorging van haar kleine zusje.”
Tot slot: wat wil je je dochters graag meegeven in het leven?
“Wees dankbaar, geniet van de grote en de kleine dingen in het leven. Elke dag zijn er nieuwe kansen, get them. Volg je hart, volg je passie en leef het leven dat je graag wilt leven. Veel muurtegeltjes hé (lacht)? Tot slot: blijf altijd jezelf, ik vind je namelijk uniek!”
Last but not least: Sascha Limawaël
“Een goede nachtrust is voor mij superbelangrijk, ik laad snel op, maar ik ben bij te weinig (nacht)rust ook altijd snel weer moe…”
SASCHA OVER CO-SLAPEN, SLAAPLIEDJES EN SNOTNEUZEN
Wat betekent een goede nachtrust voor jou, als working mom van 7 kinderen?
“Een goede nachtrust is voor mij superbelangrijk, omdat ik overdag altijd heel druk ben met de verzorging van mijn gezin en met mijn werk. Ik laad snel op, maar ik ben bij te weinig (nacht)rust ook altijd snel weer moe. Nalani, mijn jongste kindje van 3,5 maand, krijgt nog borstvoeding en slaapt elke avond bij mij in bed – zo vallen we samen weer in slaap als hij s’ nachts even (of langer dan even) wakker wordt. En haal ik het maximale uit mijn nachtrust.
Mijn ideale bedtijd is tussen 22:00 en 22:30, de volgende ochtend sta ik tussen 06:00 en 06:30 op. Elke nacht word ik wakker en val ik niet gelijk weer in slaap, dit is altijd al zo geweest. En nu met een baby is dat voor mij eigenlijk niet echt veranderd, behalve dat mijn zoon nu bepaald wanneer ik in de nacht wakker wordt. Ik slaap zo’n 7 tot 8 uur per nacht.
Het liefst creëer ik een serene en ontspannen sfeer in mijn slaapkamer. Ik zet steevast een luchtbevochtiger aan en ik spray graag lavendel op mijn kussen en bed, voor een lekkere, rustgevende geur. Sinds kort gebruik ik ook de Sleep Well spray met magnesium van Go For The Moon, die mij nog meer tot rust brengt. Ik slaap nu op mijn zij of op mijn rug, terwijl ik van nature liever op mijn buik slaap. Helaas is dat door m’n bekkeninstabiliteit niet te doen.”
Wat is jouw ultieme slaaptip? Wat doe je zelf als je midden in de nacht, nadat je Nalani borstvoeding hebt gegeven, al een geruime tijd plafonddienst hebt?
“Ik luister dan naar rustgevende muziek of een begeleide meditatie om stress en spanning los te laten en lekker in slaap te vallen. Wél met oortjes in, anders wordt de baby wakker. Enne, als Nalani ook nog wakker is, dan zing of neurie ik voor hem (en voor mezelf) mee.”
“Ik ben een ochtendmens by heart! Het eerste wat ik elke ochtend doe is: bidden, dankbaarheid uitspreken voor al mijn zegeningen en een intentie zetten voor de nieuwe dag.”
Wat is jouw kijk op co-sleeping? Heb je dat gedaan, doe je dat nog steeds?
“Co-sleeping is voor mij een must, vooral om zoveel mogelijk uit mijn nachtrust te halen, maar ook om mijn baby een veilig gevoel te geven. Ik vind het zo gezellig en knus om samen te slapen, hoe fijn is het om wakker te worden naast ’t lachende gezicht van je kind.”
Hoe slapen je jongste twee kinderen, slapen ze inmiddels door?
“Onze twee jongste kinderen slapen bij ons op de kamer. Nymué in haar eigen bedje en Nalani nog bij ons in bed. Nymué heeft door haar KAT6A syndroom (een aangeboren aandoening waarbij je een achterstand in je ontwikkeling hebt, red) moeite met slapen, hiervoor krijgt zij melatonine om in slaap te vallen. De ene nacht slaapt ze door en de andere nacht niet. Nalani wordt in de nacht een keer wakker voor een voeding, maar omdat hij borstvoeding krijgt én bij mij in bed slaapt, vallen we altijd snel weer in slaap.”
Ben je trouwens een ochtendmens of een avondmens?
“Ik ben een ochtendmens by heart! Ik houd van de geur van de aarde in de ochtend, de geur van de frisse ochtend lucht, het geluid van zingende vogels en het ochtend licht. Waar ik ben opgegroeid, op de Veluwe, ruikt het heerlijk in de ochtend, het bos is een magische plek. Juist in de ochtend! Ik vind het fijn om op te staan voordat iedereen in huis wakker is, zo heb ik ook een klein momentje voor mezelf. Het eerste wat ik elke ochtend doe is: bidden, dankbaarheid uitspreken voor al mijn zegeningen en een intentie zetten voor de nieuwe dag. Ik drink dan een thee, het liefst in de tuin met een dekentje en ik doe dan ook enkele ademhalingsoefeningen. In de winter maak ik in de ochtend Jamu (het eeuwenoude kruidenmengsel bestaat uit onder andere kurkuma, gember en een natuurlijk zoetmiddel) tegen snotneuzen en om ziekte te helpen voorkomen. Daarna ga ik mezelf klaarmaken voor de dag en tegen die tijd beginnen ook mijn kinderen wakker te worden. Kleine kanttekening: natuurlijk begint niet elke ochtend op deze zen-manier, soms is het gelijk bij wakker worden chaos en hebben alle kids mij tegelijkertijd nodig. En dan pak ik later mijn rustmomentje…”
SASCHA OVER #MOMLIFE
Je bent 39 jaar, je hebt 7 kinderen (in de leeftijd van 21 jaar en 3,5 maand) en je werkt als kapster. Stilzitten is niets voor jou. Wilde je altijd moeder worden?
“Ik heb altijd moeder willen worden, vroeger zei ik altijd dat ik vier kinderen wilde, dit zijn er zeven geworden, hier ben ik dankbaar voor. Moeder zijn vind ik het mooiste in mijn leven en ik geniet er écht van: ik ben gemaakt om te zorgen. Mijn oma van 94 vraagt mij weleens: ‘Sascha hoeveel kinderen heb je nu? ‘Ik geef dan antwoord en zij reageert altijd met een lach en zegt dan ‘Oh, nog meer dan mij…’. Het is ‘ongewoon’ voor gezinnen van nu om zoveel kinderen te hebben. En natuurlijk is het ook vaak pittig, maar ons gezin is ook een team effort. De oudere kinderen helpen mij in huis gelukkig veel met de jongere kinderen.”
Men zegt weleens ‘it takes a village to raise a child…’, eens?
“It does take a village to raise a child, daarom vind ik het ook moeilijk om niet dichtbij mijn ouders en familie te wonen. Ik mis hun echt bij de opvoeding van mijn kinderen. Ook mis ik de Molukse wijk, de saamhorigheid, iedereen kent elkaar en de zogeheten sociale controle is fijn wanneer je kinderen nog klein zijn. Mijn ouders passen sinds wij in Rotterdam wonen eigenlijk nooit meer op. Ook omdat mijn oudste kinderen al groter zijn, twee zijn zelfs al volwassen. Omdat ik de zorg niet met mijn familie kan delen, is #momlife wel zwaarder, ook omdat Nymué het KAT6A syndroom heeft, waardoor zij extra veel zorg nodig heeft.
Het combineren van de zorg voor mijn kinderen, het sociale leven en mijn werk vind ik best een uitdaging. Te vaak voelt het alsof ik ergens in tekort schiet. Of iemand te kort doe. Als ik veel tijd besteed aan mijn werk (en social life), kan ik minder tijd en aandacht aan mijn kinderen geven. Mijn kinderen komen echter altijd op de eerste plaats, waardoor ik met werk en afspraken vaak achterloop. Op dit moment werk ik bewust minder en kijk ik naar wat mijn kinderen en ikzelf nodig hebben. Nymué is bijvoorbeeld heel veel ziek geweest deze winter, ik heb zelf nog steeds last van mijn bekken en ik vind Nalani nog te jong om een hele dag zonder mij te zijn. Gevolg? I’ll take it day by day. Sure, de was blijft weleens wat langer liggen en mijn huis is niet altijd spic en span, maar daar stoor ik me niet aan. In ons huis wordt geleefd en het is het warme nestje van ons allemaal. Dát vind ik belangrijk.”
Als laatste vraag, wat wil je je kinderen graag meegeven in het leven?
“Wat ik mijn kinderen mee wil geven in het leven is: wees gelukkig, behandel mensen zoals jij behandeld wilt worden. Heb respect voor alles wat leeft en wees dankbaar voor alles wat je hebt. Kijk vooruit, maar vergeet niet waar je vandaan komt en wie jou voor zijn gegaan…Dank God, je voorouders en moeder aarde. Elke dag weer. Kies altijd voor liefde en geluk en sta voor waar jij in gelooft.”
