Hoe ver ben je in je zwangerschap?
‘Het is half juli en ik ben nu 28 weken zwanger, dus officieel in het derde trimester aangekomen!’
Hoe ervaar je de zwangerschap?
‘Ik vind het erg bijzonder en fijn om zwanger te mogen zijn. Ik ervaar alles vooral positief. Natuurlijk heb ik ook wel eens kwaaltjes en dat is niet altijd handig, maar over het algemeen heb ik niets te klagen. Het enige wat ik lastig vind, is dat ik elke dag moet zoeken naar een nieuwe balans. Soms moet ik inleveren qua energie en kan ik niet meer alles op een dag wat ik hiervoor wel kon. Dingen uit handen geven of hulp vragen (en dus afhankelijk zijn van anderen) zit niet zo in mijn aard.’
Dit is niet je eerste zwangerschap. Kun je ons vertellen wat er in aanloop naar deze prachtige zwangere buik gebeurd is?
‘Ik heb vorig jaar een miskraam gehad. De zwangerschap begon allemaal goed en we hebben een vroege echo gehad en een kloppend hartje gezien. Helaas bleek drie weken later bij de termijnecho dat het hartje gestopt was met kloppen. Daarna kom je in een soort achtbaan terecht, omdat je moet nadenken wat je wil: afwachten, of medicatie om het op te wekken. We kozen voor medicatie. Ik dacht dat daarmee alles eruit was, maar helaas bleef ik bloeden en voelde ik me zwak en ziek. Vier weken later bleek tijdens een controle in het ziekenhuis dat alles nog in mijn baarmoeder zat. Wat een domper. Ik kreeg een curettage (operatie waarbij ze het weefsel wegzuigen). Helaas is daar iets beschadigd en heb ik het zeldzame Syndroom van Asherman opgelopen. Dat zijn verklevingen in je baarmoeder en baarmoederhals. Ik werd niet meer ongesteld en had maanden later opnieuw een operatie nodig om deze verklevingen weg te laten halen. Ook kreeg ik een koperspiraaltje zodat het baarmoederslijmvlies kon herstellen en een zware hormonenkuur er naast. Al met een al een pittige periode en ik heb me best veel zorgen gemaakt hoe dit af zou lopen en of ik ooit nog weer zwanger zou worden.’
Heeft dat invloed gehad op hoe je dit keer in de zwangerschap staat?
‘Ja, zeker weten. Ik vond de eerste weken ontzettend spannend. Zou het weer misgaan? Ik leefde van echo naar echo. Pas vanaf 12 weken kreeg ik vertrouwen dat deze zwangerschap echt gewoon goed lijkt te gaan. Maar ik merk wel dat de onbevangenheid weg is, ik weet nu nóg meer dat alles zo kwetsbaar is.’
Je bent medisch geworden door wat er is gebeurd. Hoe ervaar je de zorg van het ziekenhuis?
‘Heel erg goed. Ik voel me ontzettend gehoord in het hele proces en wordt heel prettig begeleid door een vast team gynaecologen. Ook zijn de lijntjes met de verloskundigenpraktijk waar ik ook onder controle ben kort, we hebben een “shared-care constructie”.’
Je hebt heel wat bevallingen meegemaakt en hebt van alles voorbij zien komen. Hoe is het om nu zelf te gaan bevallen?
‘Bijzonder om nu zelf te mogen! Ik kijk heel erg uit naar de bevalling en voel geen angst ervoor. Ik weet hoe vaak het goed verloopt, vaker dan dat er complicaties zijn. Natuurlijk kijk ik niet uit naar de pijn, maar los daarvan lijkt het me een intense en hopelijk mooie ervaring.’
Hoe bereid je je voor op de bevalling?
‘Ik heb natuurlijk mijn verloskunde kennis om op terug te vallen, maar voor mijn man is het veel meer nieuw. Daarom gaan we een 1-daagse bevalcursus doen en bezoeken we de informatieavonden die georganiseerd worden in de regio. Verder vind ik het leuk om me alvast in te lezen over thema’s die nu nog wat verder van me af staan, zoals ouderschap en opvoeden. Momenteel lees ik bijvoorbeeld een heel tof boek over een gezonde ouder-kindrelatie opbouwen, van psychotherapeut Philippa Perry.’
Wat zijn je wensen rondom je bevalling?
‘Hoewel ik nog geen geboortewensen op papier heb gezet, weet ik wel dat ik de TENS graag wil uitproberen omdat ik er goede ervaringen mee heb bij cliënten. En ik zou het heel mooi vinden als het lukt om in bad te bevallen.’
Hoe heb je je beval-team samengesteld?
‘Ik wilde heel graag thuis bevallen, maar dat kan door het Syndroom van Asherman helaas niet meer. Ik heb een verhoogde kans op complicaties, daarom gaan we nu poliklinisch mediumrisk in het ziekenhuis bevallen. Mijn bevalteam bestaat dus uit mijn eigen verloskundige (een collega!), maar met een verpleegkundige in plaats van een kraamverzorgster. De gynaecoloog is standbye in de buurt mocht er toch iets niet goed gaan.’
Heb je al nagedacht over hoe je de kraamtijd voor je ziet?
‘Ik wil heel graag borstvoeding geven, dus ik denk dat we druk zijn met het opstarten daarvan. Voor de rest lekker knuffelen, herstellen en wennen aan ons nieuwe leven. Natuurlijk komt de naaste familie ook langs om te kijken.’
Wat doe je aan selfcare tijdens je zwangerschap?
‘De grootste les die ik moest leren is luisteren naar mijn lichaam als het aangeeft rust nodig te hebben. Dat vond ik in het begin geen selfcare, nu kan ik er van genieten om even op bed te gaan liggen. Mijn lichaam te laten ontspannen, mijn buik in te smeren met olie en te genieten van de trappelende baby in mijn buik. Ook plan ik af en toe een behandeling bij de schoonheidsspecialiste en ik wil graag nog een zwangerschapsmassage uitproberen.’
Wat is het gekste dat je hebt gedaan tijdens je zwangerschap?
‘De eerste weken had ik ontzettende cravings naar spekpannenkoeken met stroop. Dat zoute vond ik zooo lekker. Mijn man is er al niet echt dol op, maar het kwam nu echt zijn neus uit haha. Verder heb ik nog geen badkamervoegen met de tandenborstel schoongemaakt ofzo, dus ben benieuwd of die poetsdrang nog komt.’
Heb je al een beeld bij je kindje?
‘Doordat we weten dat we een meisje krijgen en ook een 3D-4D echo hebben gedaan, maakt dat het wel echter. Maar alsnog blijft het een verrassing hoe ze er straks uit ziet en op wie ze lijkt.’
Heb je al een naam?
‘Ja! Sinds deze week zijn we eruit. Het was geen moeilijke keuze, we hebben dezelfde smaak. Nu al zin om het straks met iedereen te kunnen delen.’
Heb je altijd al moeder willen worden?
‘Ja, ik heb altijd geweten dat ik moeder wilde worden. Wel is de sterkte van die wens wat wisselend geweest, omdat ik ook altijd ambitieus bezig was met carrière maken en andere doelen behalen zoals boeken schrijven. Maar toen ik 30 werd, ging er een knop om!’
Wat lijkt je het leukst aan moeder worden?
‘Het lijkt me heel leuk om een kindje te hebben die iets heeft van je man en iets van jezelf. Om er heel veel liefde, kusjes, knuffels, tijd en energie in te stoppen zodat ze een fijn leven heeft. Die verantwoordelijkheid lijkt me heel bijzonder (maar ook best spannend hoor!).’
Heb je veel mensen om je heen met kinderen?
‘Ontzettend veel, bijna al onze vrienden hebben al kinderen gekregen de afgelopen jaren!’
Praat je veel met anderen over wat je te wachten staat?
‘We praten veel met onze vrienden erover, maar ik praat natuurlijk ook met cliënten uit de praktijk over zwanger zijn, bevallen en het ouderschap. Dat helpt me om een plaatje te vormen van wat ons straks te wachten staat.’
Wat verwacht je van het ouderschap?
‘Ik verwacht dat het een nieuwe dimensie aan ons leven geeft. Heel veel voldoening om dat nieuwe kindje alle liefde, aandacht en veiligheid te geven, maar ik verwacht ook dat het pittig gaat zijn. De verantwoordelijkheid voor nieuw leven, het continu ‘aan staan’, de tropenjaren met slechte nachten… ik denk dat dit ook best uitdagend kan zijn. Een mengelmoes van emoties en gevoelens dus, maar ik verwacht en hoop vooral dat we er positief in zullen staan.’
Wat neem je mee uit jouw eigen opvoeding?
‘Dat thuis een veilige haven is, waar je altijd terecht kunt met je vragen, gevoelens en emoties. Dat met elkaar communiceren echt een stabiele basis geeft én dat je nooit boos moet gaan slapen.’
Wat is iets dat je andere (future) mom’s graag wil meegeven?
‘Laat je niet gek maken door alle adviezen die je om de oren vliegen. Heel vaak is het geen kwestie van goed of fout, maar vooral van eruit pikken wat bij je past. En vergeet niet dat iedereen maar wat doet.’
