Tekst: Margot van Dijk.
Mijn moeder vertelt me dat ik, mijn broer en mijn zus, alledrie hydrofiele doeken als luier hebben gedragen. Elke dag heeft mijn moeder de vieze doeken uitgespoeld, met de hand. De gele vlekken van de spuitpoep kreeg ze er nooit helemaal uit. “Een kleine moeite,” zegt ze! Het was goedkoop en we waren snel zindelijk, vult ze aan. Ik vind het maar apart… waarom zou je zoveel moeite doen?
Zeven jaar later begin ik mijn eerste eigen vroedvrouwenpraktijk. Liefde voor de aarde is voor mij steeds belangrijker geworden: als ik bij die honderden geboortes waarbij ik aanwezig ben niet denk aan de aarde waarop deze kinderen zullen leven, wat heeft mijn werk dan voor zin? Ik onderzoek wat ik mijn cliënten kan aanreiken over duurzaamheid en ouderschap. En zo kom ik weer uit bij: wasbare luiers. Ik ontdek alle verschillende soorten en begrijp steeds beter waarom mijn moeder voor die hydrofiele doeken koos. En tegenwoordig hoeft het wassen – gelukkig! – niet meer met de hand.
Nu, weer een jaar later, heb ik mijn eerste praktijkruimte vaarwel gezegd en ben ik verhuisd naar mijn yurt. Dichtbij de natuur, dat past beter bij me. De knusse, ronde ruimte van 30 vierkante meter is de plek waar ik woon én mijn praktijk houd. En duurzaamheid speelt nog steeds een grote rol. Ik merk dat – hoe hard ik het ook zou willen – niet alles tweedehands of duurzaam kán. Denk aan boeken die nog niet tweedehands verkrijgbaar zijn en een telefoon die vervangen moet worden (een verloskundige met een belabberd werkende telefoon bleek toch niet zo handig).
Maar: duurzaamheid hóeft ook niet perfect. Het gaat er, naar mijn idee, om dat je je bewust bent van de keuzes die je kan maken. Welke spullen je wel of niet koopt en bij welke winkel je dat doet. Bovenal gaat het erom dat we verder vooruitkijken dan vandaag. Want de kinderen die nu geboren worden, moeten het doen met de aarde die wij achterlaten. Dat geef ik de mensen die bij mij in de praktijk komen mee. En één ding weet ik zeker: als ik of mijn broer of zus kinderen krijgen, ligt er een hele stapel hydrofiele doeken klaar. Mijn moeder heeft ze allemaal bewaard. Gele vlekken incluis.
Over Margot van Dijk
Margot (@vroedvrouwmargot op Instagram) woont in een vrolijke yurt en reist Nederland door als verloskundige. Op Instagram bespreekt zij de mooie, bijzondere en pijnlijke situaties die baren met zich meebrengt op een open en nuchtere manier. Een puur account, passend bij iemand die puur leeft.