Susanne Eskens (41 jaar), moeder van Mats (3 jaar), ondersteunt als kinderwenscoach vrouwen voor wie zwanger worden of blijven niet vanzelfsprekend is. Tijdens een fertiliteitstraject, maar ook daarna als stress en onverwerkt verdriet omhoog komen.
Mijn liefde voor de natuur
‘Mijn vader is van huis uit bioloog en als we samen gingen hardlopen vertelde hij me over de natuur. Al snel realiseerde ik me, dat alles in het leven met elkaar verbonden is. Als kind kon ik me al vreselijk druk maken over onrecht als ik vond dat andere mensen niet goed werden behandeld. Tijdens mijn puberteit werd ik me meer bewust van klimaatverandering en besefte ik hoe we dieren behandelden. Niet lang daarna werd ik vegetariër.
Zo lang het maar een good cause was
Bij toeval kwam ik tijdens mijn studie ‘Kunst- en Mediamanagement’ voor een stage bij Coolpolitics terecht. Een studiegenoot zei: ‘Jij hebt overal een mening over, dat past wel bij jou.’ Coolpolitics was een organisatie die politiek dichter bij jongeren wilde brengen. Voordat ik het wist, stonden we op het Lowlands festival met 4.000 jongeren in een tent die met politici en artiesten over maatschappelijke issues praatten. In de jaren die volgden, werkte ik voor en met verschillende culturele en maatschappelijke organisaties aan projecten over bijvoorbeeld duurzaamheid, mensenrechten, journalistiek, kunst en inclusie. Zolang het maar een good cause was. Tot mijn leven in de wachtstand kwam te staan.
Verloren in het fertiliteitstraject
Ik wilde heel graag een kind, maar het lukte niet om zwanger te worden. Bij alle kansen die zich voordeden, zoals een nieuw huis, een andere baan of opleiding, dacht ik ‘het kan nu niet, want misschien komt er straks een baby’. Ik startte met een fertiliteitstraject in het ziekenhuis. Toen ik eenmaal die molen in ging, voelde ik me zo verloren. Er komt van alles op je af en daar ervaarde ik flink veel stress van.
IUI en IVF
Toen ik overging van ‘IUI’ naar ‘IVF’, besloot ik uit de wachtstand te gaan en het leven te leiden dat ik graag wilde. Ik startte met de opleiding tot ‘Mindfulness- & Compassiecoach’. Die verdieping hielp me ook om mijn eigen situatie te accepteren en meer liefde voor mezelf te voelen. Ik had misschien geen controle over het zwanger worden, maar ik kon wel kiezen hoe ik daarmee omging en het lukte me om meer te ontspannen. Na meer dan 3 jaar proberen, 7 IUI-pogingen,4 terugplaatsingen en 2 IVF-pogingen werd ik zwanger van Mats.
Aandacht voor de mentale kant van een (nog) onvervulde kinderwens
Al die jaren verbaasde ik me erover hoe weinig aandacht er was voor de mentale kant van een (nog) onvervulde kinderwens. Stress heeft zoveel invloed op je lichaam, maar er is nauwelijks aandacht voor tijdens de kinderwensbehandeling. Nadat Mats werd geboren, wilde ik als kinderwenscoach andere vrouwen helpen in dit proces. Maar voordat ik aan het werk ging, moest ik wel eerst mijn eigen verdriet en angst verwerken. En dat is gelukt. Nu coach ik vrouwen, voor wie zwanger worden of blijven niet vanzelfsprekend is. Zo help ik ze door deze moeilijke periode heen.
Leven vol vertrouwen
Daarnaast coach ik ook vrouwen om radicaal zichzelf te zijn en vol vertrouwen hun missie te leven. Het zijn over het algemeen mensen die van de wereld een fijnere plek maken. Ik help ze om zichzelf te durven profileren, een nieuw project te starten, ruimte in te nemen en te staan voor wat ze waard zijn. Alles wat ik heb gedaan en meegemaakt komt nu mooi samen, en zo draag ik nog steeds bij aan de good cause.
Mindfullness in de opvoeding
Mijn ervaring met mindfulness en zelfliefde gebruik ik ook in mijn opvoeding. Zo probeer ik bij Mats een bodem te leggen voor hoe hij later bewust in het leven kan staan. Door bewust met taal om te gaan, gevoelens te benoemen en samen met hem te ademen als hij niet kan slapen. En natuurlijk door met hem de natuur in te gaan en alles wat ik van mijn vader heb geleerd aan hem door te geven. Ook nu al.
Zorgen voor anderen én de natuur
Als kinderen zich leren verwonderen over de natuur, beseffen dat planten en dieren ook leven en doodgaan, worden ze zich er bewust van dat alles verbonden is. Ik hoop dat Mats later ook goed voor anderen en de natuur zorgt.’
